‘Uw hand op mijn schouder’
Eén long, staar, reuma en kanker. Daar sta ik dan als 17-jarige naast het ziekbed van mijn oma. Elke dag vraag ik mij af hoe het toch komt dat mijn oma niet doodgaat. Het beangstigt mij soms om mijn geliefde oma vaarwel te moeten zeggen, alleen de gedachte al kan mij soms nachten wakker houden. Ooit had ik de moed om in vertrouwen met haar spreken over leven en dood. Mijn oma lachte en gaf mij een inkijkje in haar leven:
‘Ik leef omdat ik mijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen wil zien opgroeien’.
Dat was haar antwoord op ziekte en tegenslag, het resultaat was dat zij nog 15 jaar na mijn vraag nog steeds leefde en met een glimlach heenging.
Wat is jouw antwoord als het leven even tegenzit? Wat is jouw drijfveer als het allemaal even niet lekker loopt? Voel jij energie, inspiratie en blijdschap als je denkt over je werk?
Over een paar dagen gaat de wintertijd in en precies om dezelfde tijd vorig jaar was ik ziek. Zo ziek dat ik op een nacht besloot om naar de huisartsenpost te rijden. In de auto belde de huisartsenpost mij op dat ik niet zomaar kon langskomen vanwege de Corona maatregelen. Ik kon niet antwoorden want elke inspanning kosten mij energie. Energie die ik hard nodig had om veilig aan binnen te kunnen komen.
Eenmaal binnen kon ik lopen noch staan. Toen ik op de grond knielde zag ik op borsthoogte een wereld langs mij heengaan. Het werd donker en ik dacht: ‘Het einde is in zicht, ik ga onze hemelse Vader ontmoeten’. In een lichtflits besefte ik hoe graag ik bij mijn gezin wilde zijn, anderzijds was er de angst: ‘Ben ik wel echt welkom Thuis?’. Op dat moment verscheen God. Hij legde zijn hand op mijn schouder ik keek Hem recht in zijn ogen en Hij zei:
‘Je bent welkom thuis mijn zoon, maar je tijd is nog niet gekomen!’.
Ik werd wakker op de IC omringd met doktoren en overal plakkers op mijn lichaam. 42 Graden koorts, ontstoken galblaas, lever en alvleesklier. En terwijl ik daar lag en alles tegenzat loofde ik de Heer. Ik heb een antwoord als het leven tegenzit en dat is Jezus Christus. Zijn hand rust op ons. Op ons gezin en ons mooie werk. We mogen met onze talenten investeren in Zijn Koninkrijk, er zijn voor de kwetsbare medemens. Dit geeft niet alleen kracht bij uitdagingen maar ook richting en inspiratie voor anderen. Ik heb dit ook gezien bij mijn oma. Zij was een voorbeeld voor velen in haar omgeving, waaronder haar kleinkind.
‘U bent bij mij, naast mij, voor mij, achter mij. Uw hand rust op mij’. Psalm 139:5
Joël Bax
