Lineke: ‘Vandaag begint mijn dag in Den Helder met een bezoek aan een jonge alleenstaande moeder. Haar kinderen zijn 4 en 14 jaar. De kinderen zijn naar school, dus we kunnen in alle rust bespreken waar zij tegenaan loopt in de opvoeding. Na het gesprek concluderen we samen dat het vaak goed gaat, eigenlijk beter dan zij zelf denkt.’  

Na dit gesprek rijdt Lineke verwachtingsvol naar Schagen. ‘Daar ontmoet ik een nieuwe cliënt van 18 jaar met een licht verstandelijke beperking. Ze is zwanger en heeft geen relatie meer met de vader. 'Ik ervaar iets aan (gezonde) spanning. Organisatie VoorZorg helpt de cliënt bij de zorg rondom de geboorte en de baby. Mijn taak is het netwerk in kaart te brengen en te kijken welke rol de vader kan hebben.  Het is een prettig en open gesprek en ik kijk er naar uit om met de jonge moeder aan het werk te gaan.’  

Daarna rijdt Lineke terug naar Den Helder en bezoekt ze een gezin: ‘Hier moet ik mijn beste Engels van stal halen! Vader komt uit Australië en moeder uit Mexico, en ze spreken geen Nederlands. Ze hebben twee kinderen. Ik ben hier om te bespreken hoe het gaat in het gezin. Het is gaaf om te zien hoeveel stappen ze zetten.’  

Na dit gesprek rijdt ze terug naar huis: ‘Ik heb dan even tijd voor rapportages, de mail en wat telefoontjes.’   

Het is tijd voor het laatste bezoek van deze dag: ‘Ik haal een jongen van 12 jaar op van school en ga samen met hem naar zijn oma. Vader is opgenomen vanwege een alcoholverslaving.’  Afspraak is om even met de vader te videobellen. Het gesprek moet wat op gang moet komen, maar ze stimuleert de jongen om meer te vertellen over wat hij op school heeft gedaan. Na het bezoek brengt Lieneke de jongen weer terug naar zijn moeder en dan is het tijd om naar huis te gaan. Nog even een laatste rapportage schrijven en de uren registeren.  

Aan het eind van de dag concludeert Lineke tevreden: ‘Wat heb ik toch een leuke baan!’